Mijn papa was zo lief ,
hij was echt men hartendief.
Alles kon ik vragen aan hem ,
niets was em teveel.
De tijd dat ik met em heb meegemaak
zal ik nooit vergeten
Alls was zo mooi
alles was perfect.
tot hij ziek werd.
Vaak heb ik hem moeten zien lijden
als klein meisje kon ik da niet begrijpen
Hij had zo'n pijn , was zo ziek
maar ondanks zen ziekte was hij er voor mij.
en dat zal ik nooit vergeten.
Waarom kon men vader niet blijven leven
dan kon ik je al mn liefde geven
ik zou hem tonen hoe graag ik hem had
iets wat hij mss nooit van mij verwacht.
Maar helaas is hij weg
en blijf ik achter met veel pijn
Men familie kan het niet begrijpen
dat ik na 12 jaar nog eronder lijdt
Vaak lig ik nog te huilen , niemand die het ziet.
Niemand die het ooit begrijpen kan
dat ik je verdomd heel hard mis....