ze leven in de nacht
en hebben veel macht
over de boeren van vissersdorp lode
elke nacht vielen er weer nieuwe doden
hun lust naar bloed was niet te stoppen
je kon nog zo vaak op hen kloppen
uiteindelijk zou je daar moe van worden
waarna ze je zouden breken als porseleinen borden

zo verstreken vele eeuwen
iedereen sloot hun deur voor deze leeuwen
ze konden niet binnenbreken
waar geen uitnodiging aan hen was gebleken
maar je kon je niet altijd binnen houden
en dat was exact wat ze wouden

ze lonkten naar de moderne jeugd
die tot late uren hun vreugd
vonden in discotheken en cafeetjes
de monsters kwamen meer over hen te weten bij beetjes
hun sport was meer over hun prooi te leren
alvorens ze het zouden bezeren
maar uiteindelijk wisten ze alles al
waarna ze zich begaven tot de aanval

en zo werd het alweer de mode
dat in het vissersdorpje lode
al de bewoners binnenbleven
laat ons zeggen vanaf een uur of zeven
wanneer het duister werd in lode
werd magere hein de postbode

toch ging een man hen tekeer
al was het niet met een geweer
hij was gekleed met spiegels
en zong liedjes van de beatles
toen de monsters zichzelf zagen
schrokken ze en waren verslagen

maar het geluk mocht niet blijven duren
want de monsters bedachten een plan in enkele uren
ze beten elkaars ogen uit
en verslonden de man met veel geluid

zo komt het dat snachts de lodense winden
geregeerd worden door de blinden
ontwijk allen deze plek
anders ben je voer voor hun bek
dan zullen ze je bloeddorstig verslinden
als ze je tenminste weten te vinden