ik voel me gevangen in een web van verdriet.
ik wil het aan niemand uitenen wil dat niemand het ziet.
mijn hart krimpt sameneen brok in mijn keel.
ik probeer het te dragen maar soms word het te veel.
het liefst zou ik huilen dus mijn hart gaat op slot.
wand zou ik het uiten dan ga ik kapot.......