Geel oog
Ik pluk zachte nevelslierten
hang ze om mijn tranend lijf
plof me neer
naast een bloem
ze heeft een geel oog
gewimperd
met witte blaadjes
vogels vliegen
langs mijn slapen weg
laten me trillend achter
ik wou zo graag mee
Reacties op dit gedicht
| vivika: | Donderdag, maart 13, 2008 16:52 |
| :) | |
| ninodepino: | Donderdag, maart 13, 2008 16:44 |
| en dit is een madeliefje:) | |
| switi lobi: | Maandag, maart 03, 2008 23:34 |
| Jouw verlangen zweeft verder dan jezelf... het neemt je hart al mee. Dikke kus, switi lobi |
|
| lommert: | Maandag, maart 03, 2008 13:26 |
| dit nog niet gelezen..mmm..hoe is dat willem...en je woorden; ja meegaan boven wolken vliegen ..je goed voelen boven het aards aangeklooi...soms;) .....enne...zal mezelf eens aan de pols voelen ..of ik mezelf goed voel :)JA..er is nog hartslag;) liefs van mij willem |
|
| De kleine Vos: | Zaterdag, maart 01, 2008 15:42 |
| Met bewondering gelezen lieve groet sonja | |
| L.Bert: | Vrijdag, februari 29, 2008 12:30 |
| uit klei gevormd tot helder leven in ''t limburgs land om lief te geven omarmend waar de dommste lacht prachtig jouw gedicht |
|
| Marousia: | Donderdag, februari 28, 2008 21:35 |
| Prachtig verlangend verwoord. Liefs van Marousia | |
| arie: | Donderdag, februari 28, 2008 16:59 |
| Zacht hangt ze aan mineur voelt de kleuren vervagen herinneringen aan het lot en de te dragen dagen ze weent, gebroken glas dat in stukken parelt haar hals beroerd de keel dicht knijpt wolken, een zachte wind blaast ze uiteen en toont het blauw zelfs de zon lacht haar stralen voor haar die haar macht verloor in wanhoopstranen Knuff arie |
|
| ninodepino: | Dinsdag, februari 26, 2008 19:57 |
| arme vivi is dat kleistampertje ook gevlogen? rotvogels ook:S heel mooi fris fris! Liefs, nino. |
|
| fortuna: | Dinsdag, februari 26, 2008 19:53 |
| beeldschoon, je wens om geluk... dat momenteel ontbreekt. Sterkte... Liefs |
|
| Gert: | Dinsdag, februari 26, 2008 14:44 |
| Mooie verlangens hier en zoooooooooooooo herkenbaar. Als ik toch kon vliegen, al was het maar een paar minuten... Liefs |
|
| Oorlam: | Dinsdag, februari 26, 2008 14:30 |
| mooi teder gedicht....klinkt wel als zeer afhankelijk..de mens moet altijd onafhankelijk zijn;) toch?:) | |
| Windwhisper: | Dinsdag, februari 26, 2008 09:20 |
| moedeloosheid spreekt hier uit wel mooi lieve groet Cobie Kuzzz |
|
| remie: | Dinsdag, februari 26, 2008 08:44 |
| zie het voor me...liefs remie | |
| lexx: | Dinsdag, februari 26, 2008 08:43 |
| Ik denk alweer aan een toverfee, met de geeloogbloem, de betoverende dame, de gifmengster; ik weet niet wat ik allemaal denk :D maar het is wél mooi! kus. | |
| Sabri83: | Dinsdag, februari 26, 2008 08:41 |
| Prachtig. x |
|
| Hilly N: | Dinsdag, februari 26, 2008 08:35 |
| Even mee kunnen zweven op die vleugels... lieve groet, Hilly |
|
| Artifex: | Dinsdag, februari 26, 2008 07:52 |
| Warme knuffel.... Liefs, Artifex. |
|
| Innerchild: | Dinsdag, februari 26, 2008 05:22 |
| Het gele oog schept teleurstelling ... de gewimperde witte blaadjes brengen hoop ... vogels wijzen de weg ... volg ze ... Makkelijker gezegd dan gedaan, hé ? Knufje, Inner |
|
Over dit gedicht
| Auteur: vivika | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 26 februari 2008 | ||
| Thema's: | ||