jegdig élan......
Het spel……..
Vakantie : kleinkind voor een dagje.
’t Gewone wordt een kinderspel.
Automatisme niet in tel……
ruim overgoten met een lachje .
De keuken staat nu op haar kop
er wordt gebakken en gebraden
een kind diner….als een obade
en oud wordt jong tot aan de top.
Er wordt gezongen en getekend
wij koersen door de ruimte heen
geijkte rust , die plots verdween
maar toch zoveel betekent.
Het is de gave van ’t geslacht
dat zich in weelde stapelt
opvoedkunde ruw ontrafelt
’t verleden in het heden bracht.
Zo spelen oud en jong tesamen
als melodie die samen bindt
en iedereen ’t geluk zo vindt
de bloedband zo beamen.
th.
Vakantie : kleinkind voor een dagje.
’t Gewone wordt een kinderspel.
Automatisme niet in tel……
ruim overgoten met een lachje .
De keuken staat nu op haar kop
er wordt gebakken en gebraden
een kind diner….als een obade
en oud wordt jong tot aan de top.
Er wordt gezongen en getekend
wij koersen door de ruimte heen
geijkte rust , die plots verdween
maar toch zoveel betekent.
Het is de gave van ’t geslacht
dat zich in weelde stapelt
opvoedkunde ruw ontrafelt
’t verleden in het heden bracht.
Zo spelen oud en jong tesamen
als melodie die samen bindt
en iedereen ’t geluk zo vindt
de bloedband zo beamen.
th.
Reacties op dit gedicht
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, februari 26, 2008 17:57 |
| prachtig!!!gr.janny | |
| sunset: | Dinsdag, februari 26, 2008 15:57 |
| Mooi tonend gebracht dit en door mij graag gelezen. Groetjes, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 26 februari 2008 | ||
| Thema's: | ||