duister
Duister.
schei uit en laat me alleen
niet met rust en vrede
maar om rond te hangen
in vergetelheid
waar ik een bekende ben
niet geliefd en zonder liefde
maar alleen
tussen dode
stukken steen
grijs en koud
en verscheurd
met het schuim
van mijn waanzin
marthe
-<*>-
*
*
*
Reacties op dit gedicht
| Sheena: | Maandag, maart 11, 2002 00:26 |
| Stil .... nu heb je rust ... niet in waanzin, maar in vrede .... in leven ongekent door mij, maar de woorden van de man, die zoveel van je hield ... maken je stralend en van ongekende schoonheid ... Dag Marth, zo ver weg, maar toch, zo herkenbaar dichtbij .... liefs, Sheena |
|
Over dit gedicht
| Auteur: marth haesendonckx | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 11 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||