tot de dood ons scheidt
Ga je samen
Nu al dood
Niet wachtend
op de woorden
'tot de dood ons scheidt'
Niet langer wachten
Maar nu, samen
Zodat ik nooit
Van jou gescheiden wordt
Reacties op dit gedicht
| lommert: | Vrijdag, februari 29, 2008 09:15 |
| een normale dood en op dezelfde dag;) | |
| lommert: | Vrijdag, februari 29, 2008 09:15 |
| eerste gedachte??: egoist !...een gedachte en niet eens een gekke...een keer in mijn leven heb ik dat meegemaakt bij een echtpaar die dat mochten ''beleven'' uitzonderlijk... stevige groet willem |
|
| Marousia: | Donderdag, februari 28, 2008 21:07 |
| Ik ben stil van dit schrijven, de ultieme wens van meer mensen denk ik, diepe intense liefde spreekt hieruit. Liefs van Marousia | |
| Peter van Tiel: | Donderdag, februari 28, 2008 16:48 |
| Samen tegelijk dood? Meestal niet of het moet door een ongeluk zijn. Maar ik kan me voorstellen dat de liefde zo diep en intens is, dat er mensen zijn die dit graag zouden willen. Alleen overblijven brengt vaak veel verdriet in iemands leven, maar dan zijn er vaak toch nog de kinderen waarvan je kan blijven genieten. Als die er zijn, tenminste anders, ja dan zou je leven wel eens eenzaam kunnen worden. Mooi geschreven. Groetjes, Peter. |
|
