Geen zorgen meer..
Geen zorgen meer..
Het gebeurde..
Je wou het niet..
Alles wat je kon doen was huilen..
Hij sloeg haar weer..
Keer op keer..
Blauwe plekken..
Schamend op school..
Niets zeggend..
Somber..
Dat was het enigste wat je kon..
Niet naar huis willen..
Bang voor wat er komen zou..
Maar ook schamend voor wat er gebeurde..
Tot..
De waarheid boven kwam..
Je ging..
Weg van ons..
Weg van het leven..
Je kon het niet meer aan..
En nu, nu ben je er niet meer..
In de hemel leef je hopelijk fijn..
Zonder zorgen en zonder pijn..
Het gebeurde..
Je wou het niet..
Alles wat je kon doen was huilen..
Hij sloeg haar weer..
Keer op keer..
Blauwe plekken..
Schamend op school..
Niets zeggend..
Somber..
Dat was het enigste wat je kon..
Niet naar huis willen..
Bang voor wat er komen zou..
Maar ook schamend voor wat er gebeurde..
Tot..
De waarheid boven kwam..
Je ging..
Weg van ons..
Weg van het leven..
Je kon het niet meer aan..
En nu, nu ben je er niet meer..
In de hemel leef je hopelijk fijn..
Zonder zorgen en zonder pijn..
Reacties op dit gedicht
| Memie: | Dinsdag, augustus 26, 2008 23:37 |
| Ontzettend veel sterkte nog he! | |
| Zonne: | Zondag, maart 02, 2008 18:55 |
| Ja ik heb haar geholpen door er zo vaak mogelijk bij haar te zijn als hij er ook was zodat er niks kon gebeuren.. dankje:) |
|
| vat: | Donderdag, februari 28, 2008 19:33 |
| ik hoop het dat ze nu fijn leeft maar heeft niemand haar geholpen? succes hiermee |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Zonne | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 28 februari 2008 | ||
| Thema's: | ||