Zo *klein*...
Ik zag ze staan net om het hoekje
de grote monden uit haar klas
die imponeerden, frustreerden
omdat zij zo verlegen was
Een duw, grof taalgebruik
het meisje kromp ineen,
geen fysiek of verbaal verweer
slechts hoop in haar
dat het niet te lang zou duren
Er kwam hulp die de pesters
weg kon sturen
Verdriet steeg op bij
het beeld dat ik van haar kreeg
door eigen gevoel dat over die
herinneringen zweeg
de grote monden uit haar klas
die imponeerden, frustreerden
omdat zij zo verlegen was
Een duw, grof taalgebruik
het meisje kromp ineen,
geen fysiek of verbaal verweer
slechts hoop in haar
dat het niet te lang zou duren
Er kwam hulp die de pesters
weg kon sturen
Verdriet steeg op bij
het beeld dat ik van haar kreeg
door eigen gevoel dat over die
herinneringen zweeg
Reacties op dit gedicht
| Hilly N: | Zaterdag, maart 01, 2008 19:38 |
| Zo erg dat dat gebeurt. mooi verwoord Alie. Lieve groet, Hilly |
|
| Anneke Bakker: | Zaterdag, maart 01, 2008 16:50 |
| Goed hoor Alie om je boosheid te uiten, dat heb je knap gedaan in dit gedicht. dat je eigen herinneringen boven komen is begrijpelijk. Ik wens je een mooi weekend en lieve groet. Anneke |
|
| karinvangelder: | Zaterdag, maart 01, 2008 13:06 |
| ik gebruik niet vlug lelijke woorden maar ...een kind pesten vind ik vreselijk .ook ik herinner mij dat nog goed altijd bang dan nemen ze je te pakken een knuffeltje voor dit kind, liefs Karin |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Alie Hoogenboezem-de Vries | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 01 maart 2008 | ||
| Thema's: | ||