Waarom wil ik zo graag weg>?
Nou...lees goed
Want dit is wat ik je zeg
Dit is wat er toe doet
Je neemt toch niet serieus
Dus ik had ook geen keus
Ik houd mijn mond voorgoed dicht
Je leest het maar af van mijn gezicht
Mijn masker is kapot
Over gelaten aan zijn lot

De pijn wordt te groot
Niemand (op een paar na) die mij geborgenheid bood
Dus waar kan ik nog heen op deze dagen
Dat de leiding me ook alleen maar loopt te plagen
En dan nog grappig denkt te zijn
Maar het doet alleen maar pijn
Dat hebben ze zeer zeker niet in de gaten
Waarom begin ik mijn leven steeds meer te haten>?

Ik heb geen kracht voor zelfmoord
Dat heb je goed gehoord
Maar ik kan niet meer leven
Met de pijn die het leven mij heeft gegeven
Ik heb het hier gehad
Ik ben het zo zat
Te moeten leven met dit gevoel van waardeloosheid
Nooit meer die vrijheid
De pijn wordt te veel
Iets wat ik nooit met iemand deel

Zit op mijn kamer en heb mijn muziek aangezet
Niet op het volume gelet
Lekker muziek blazen
En even lekker uit razen
De saxofoon ook al aangeraakt
En een nieuw muziekstukje gemaakt
Nog geen snoep of ships aangeraakt
Mijn kamer iets leefbaarder gemaakt
Ik heb geen zin meer om te praten
Met mensen die mij liever haten

Voor hulpverleners ben je een nummer hooguit
Ze komen op je kamer en zijn verbaasd over het fruit
Ze hebben lullige opmerkingen
En letten niet op persoonlijke dingen
Ze hebben geen idee van wat je voelt
Laat staan van wat je bedoeld
Uitleggen heeft geen zin
Erover praten even min

Wordt het te persoonlijk
Doen ze gelijk weer super vrolijk
Wijken van het onderwerp af
En dat voelt gewoon als een straf
Ik mag er hier niet over praten
Dat moet ik dan maar laten
Net nu ik mensen goed genoeg begon te vertrouwen
Om er een band mee op te bouwen
Om dingen te kunnen zeggen
Die zal ik nu wel weer aan de kant leggen