bloedend hart
het verliezen van een dierbare
de enige om wie ik gaf
de enige die om mij gaf
ik ben ze kwijt
ik weet niet meer wat te doen
ik wil bij haar zijn
om weer gelukkig te zijn
het enige wat ik nu nog heb
zijn herrineringen, pijn
en de troost van het snijden
waarom vonden ze me te vroeg
als ze 5 min later geweest
was ik weer bij haar geweest
het had nie mogen zijn
het was mijn tijd nog niet zeiden ze
wat weten zei daar nu van dacht ik
als ik vind dat mijn tijd daar is dan is die daar
nog even en ik ben weer bij haar
lieverd nog even geduld ik kom eraan
de enige om wie ik gaf
de enige die om mij gaf
ik ben ze kwijt
ik weet niet meer wat te doen
ik wil bij haar zijn
om weer gelukkig te zijn
het enige wat ik nu nog heb
zijn herrineringen, pijn
en de troost van het snijden
waarom vonden ze me te vroeg
als ze 5 min later geweest
was ik weer bij haar geweest
het had nie mogen zijn
het was mijn tijd nog niet zeiden ze
wat weten zei daar nu van dacht ik
als ik vind dat mijn tijd daar is dan is die daar
nog even en ik ben weer bij haar
lieverd nog even geduld ik kom eraan
Reacties op dit gedicht
| Pancho v/d Post: | Donderdag, september 18, 2008 20:34 |
| mooi geschreven, maar wat ze ook zeiden, jouw tijd is inderdaad nog niet gekomen. Het leven heeft je nog zoveel moois te bieden.......... groetjes |
|
| verhavert: | Maandag, maart 03, 2008 08:32 |
| stuur je een heel lieve knuffel stilmakend jouw schrijven zoveel liefs martine |
|
Over dit gedicht
| Auteur: miepke | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 maart 2008 | ||
| Thema's: | ||