innerlijke sneeuw
Ondergesneeuwde kolen,
wit op zwart,
gestapelde zielen,
zoekend,
wit op zwart,
gestapelde zielen,
zoekend,
naar rust,
in het verkoolde landschap.
De sneeuw vergrijsde
in een verwarrende luchtspiegeling.
Het mag niet altijd sneeuwen.
in het verkoolde landschap.
De sneeuw vergrijsde
in een verwarrende luchtspiegeling.
Het mag niet altijd sneeuwen.
bokkie46
Reacties op dit gedicht
| kerima ellouise: | Maandag, maart 03, 2008 14:16 |
| heel mooi Bokkie...de ziel sneeuwt vaak, de bovenlaag bevroren wanneer rust geen kleuren meer herkent liefs kerima ellouise |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bokkie46 | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 03 maart 2008 | ||
| Thema's: | ||