Einde van de liefde 2
Het licht
Schijnt sober
Op de grijze muren
Van mijn luchtkasteel
Verwarmt mij niet
Doch omhelst mij
In het vale licht
Van een verlaten tombe
Mijn ziel in duizend stukjes
Groeit hier lanzaam aan elkaar
Maar laat niet na
Mij telkens weer te steken
Ik kan niet helen
Het heeft geen zin
Vooralsnog
Is er geen hoop op een nieuw begin
Schijnt sober
Op de grijze muren
Van mijn luchtkasteel
Verwarmt mij niet
Doch omhelst mij
In het vale licht
Van een verlaten tombe
Mijn ziel in duizend stukjes
Groeit hier lanzaam aan elkaar
Maar laat niet na
Mij telkens weer te steken
Ik kan niet helen
Het heeft geen zin
Vooralsnog
Is er geen hoop op een nieuw begin
Reacties op dit gedicht
| Windwhisper: | Maandag, maart 03, 2008 18:25 |
| ach dit klinkt wel erg verdrietig je hebt heel je gevoel en je emotie voelbaar neer gezet lieve groet Cobie sterkte hoor |
|
Over dit gedicht
| Auteur: MVE | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 03 maart 2008 | ||
| Thema's: | ||