opgebroken
Terwijl ik van mijn fiets af stap
En een zucht laat gaan
Ben ik toch tevreden
Over wat ik net heb gedaan
Ik zal hier geen spijt van krijgen
En zal er niet om wenen
Nu zal het nog moeilijk zijn
Maar snel zal de pijn weer zijn verdwenen
Hoe vaak ik het ook had gehoopt
En je telkens heb vergeven
Wist ik dat het echt niet kon
Dat wij zovaak ruzie kregen
Ooit zal er iemand zijn voor mij
En mij weer het idee geven
Dat alleen al de liefde
Het waard is om voor te leven
Reacties op dit gedicht
| ela: | Donderdag, november 12, 2009 00:13 |
| Men zegt, op ieder potjepast een dekseltje, dat klopt je moet alleen durven wachten. ela |
|
| Elenore De Groote: | Maandag, december 15, 2008 02:08 |
| Mooi, de liefde is het hoogste goed en voor iedereen bereikbaar, het mooiste geschenk en de mooiste gift. Liefs, Elenore xxx | |
Over dit gedicht
| Auteur: bruseef | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 03 maart 2008 | ||
| Thema's: | ||