Storm
Ik dacht dat ik je lopen zag, lange benengroene jas - heel even wilde ik nogroepen, zwaaien - maar de woordenbleven hangen en de waarheidviel me zwaarder dan ik durfde dromen - leeg enkaal zijn nu de nachten, waarin jij ooitmijn vingers streelde, mijn hartslag vingmet beide handen - hoe jouwglimlach mij op reis nam naar deroekeloze zeeDoor de storm hoor jij mijn stem niet, heesen bang geef ik het op - watertrappendnaar de einder met mijn hoofd voldonderwolken en mijn hart nog altijd kloppendin de palm van jouw hand
Reacties op dit gedicht
| sensi: | Dinsdag, maart 04, 2008 10:20 |
| Zwaar .. zwaarder. Voelbaar! Een erg goed stukje! (leuke en originele nick trouwens) Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: boemerangkind | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 04 maart 2008 | ||
| Thema's: | ||