ik sta klem..
opgesloten in mijn emoties
ik kan geen kant meer op
overal loop ik vast
en ik raak achterop
mijn leven ligt even stil
want alles staat klem
ik wil om hulp schreeuwen
maar mis mijn stem
geketend aan het verleden
ik ben getraumatiseerd
ik kan niet meer vluchten
alles gaat verkeerd
wie kan mij helpen
door te luisteren naar mij
wie kijkt door dit masker heen
en komt er dichterbij
ik kan geen kant meer op
overal loop ik vast
en ik raak achterop
mijn leven ligt even stil
want alles staat klem
ik wil om hulp schreeuwen
maar mis mijn stem
geketend aan het verleden
ik ben getraumatiseerd
ik kan niet meer vluchten
alles gaat verkeerd
wie kan mij helpen
door te luisteren naar mij
wie kijkt door dit masker heen
en komt er dichterbij
Reacties op dit gedicht
| anne(21): | Zaterdag, januari 16, 2010 19:05 |
| *Slik* Weet dat het late reactie is, maar zat je gedichten te lezen en deze is zo herkenbaar.. Elk woord beschrijft mijn gevoel Liefs anne |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ac.annelieke | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 04 maart 2008 | ||
| Thema's: | ||