Stadsdichter
De stadsdichter kijkt
kust de papieren
waar een nieuw hoofdstuk
in hem openbaarde
kust de papieren
waar een nieuw hoofdstuk
in hem openbaarde
Pen en papier
koestert hij als kinderen
net als de eerste regel
van een sonnet
koestert hij als kinderen
net als de eerste regel
van een sonnet
Alles zag hij
in zijn fantasieën
de kringloop van het bestaan
en weer een andere regel
in zijn fantasieën
de kringloop van het bestaan
en weer een andere regel
De stadsdichter kijkt
schrijft zich weg
bij de minuten
schrijft zich weg
bij de minuten
Die zijn tijd van sterven
een beetje versnellen
een beetje versnellen
Reacties op dit gedicht
| appelboom: | Donderdag, maart 06, 2008 12:50 |
| Wederom een heerlijk geheel, in het bijzonder de laatste twee strofes (vind ik dan he:)) Liefs en een mooie dag, Vicky |
|
| sunset: | Donderdag, maart 06, 2008 10:31 |
| ''k Dacht dat de stadsdichter minder zijn fantasieën en meer het werkelijke gebeurde dient te verwoorden. Maar ik kan het natuurlijk mis hebben. Groetjes, sunset |
|
| Paul de Bruyn: | Donderdag, maart 06, 2008 07:30 |
| Hmm nooit zal ik een waar stadsdichter worden denk ik; ''k schrijf niet graag in opdracht van. ;) Zeker niet na dit lezen *lol* Zo vlug hoef ik niet te sterven :D |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, maart 06, 2008 02:07 |
| mooi!!!! | |
| Windwhisper: | Donderdag, maart 06, 2008 00:45 |
| mooi....zucht | |
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 06 maart 2008 | ||
| Thema's: | ||