Muurvast
Muurvast!
Het gevoel van niet verder te kunnen
overvalt ons soms.
Een onoplosbaar probleem
beweegt geen lettter.
Wanhoop,radeloosheid,onmacht
zit in het lijf
Woorden verzanden tegen de muur.
Er moet gewerkt worden.
Plots uit het niets, komt een hintje.
Ik kruip boven op de muur.
Ik peuter één steen los.
En zo, tot de laatste zich overgeeft.
Moraal:wie mij pijn doet zal boeten.
Neen!Elke geruimde steen,
is naderen tot mijn vijand,
tot de vrede volgt.
Het gevoel van de bevrijding
van lasten smaakt naar nog.
Het slopen van muren
in onze omgang met mensen
wordt
Het gevoel van niet verder te kunnen
overvalt ons soms.
Een onoplosbaar probleem
beweegt geen lettter.
Wanhoop,radeloosheid,onmacht
zit in het lijf
Woorden verzanden tegen de muur.
Er moet gewerkt worden.
Plots uit het niets, komt een hintje.
Ik kruip boven op de muur.
Ik peuter één steen los.
En zo, tot de laatste zich overgeeft.
Moraal:wie mij pijn doet zal boeten.
Neen!Elke geruimde steen,
is naderen tot mijn vijand,
tot de vrede volgt.
Het gevoel van de bevrijding
van lasten smaakt naar nog.
Het slopen van muren
in onze omgang met mensen
wordt
de opdracht
van de eeuw.
van de eeuw.
bokkie46
Reacties op dit gedicht
| Tineke Wilgenburg: | Zaterdag, maart 08, 2008 00:37 |
| een bijzonder en moeilijke opdracht lieve bokkie daar hebben we zeker wel een eeuw voor nodig ;) lieve gr Tineke |
|
| appelboom: | Donderdag, maart 06, 2008 16:27 |
| En zo gaat het altijd, ijzersterk Bokkie! Liefs en een mooie dag, Vicky |
|
| nana: | Donderdag, maart 06, 2008 10:36 |
| ..is.. de opdracht van de eeuw ;) mooi! | |
| Sabri83: | Donderdag, maart 06, 2008 08:57 |
| Heel erg goed geschreven. x |
|
