Stap voor stap ga ik op de tast
het leven door, geblinddoekt
door ideeën, meningen en kritiek
van mezelf en van anderen.
Plots kom ik op een splitsing
met wel vijftig mogelijkheden.
Eentje moet ik kiezen, maar
er is nadien geen weg meer terug.
Besluiteloos, ik kan niet kiezen
dus doe ik eigenwijs de blinddoek af
om daarna een onooglijk zandpaadje
in te slaan, het minst begane pad.