Verstoorde dromen
Verstoorde dromen
De stilte breekt en
angst klemt zich
om mijn hart.
En weer beleef ik
die gruwelijke nachtmerrie, waarin
mijn kinderlijke vertrouwen
in de goedheid van de mens
voor altijd verdween.
Opnieuw lig ik daar, en ruik
de geur van rottende
bladeren.
Pijn rijt mijn lichaam open, terwijl
ik je vaag
krankzinnige dingen hoor mompelen.
Opeens is alles voorbij
Verstijfd van afschuw
staar ik wezenloos voor me uit.
En al het water van de wereld
zou me nog niet kunnen verlossen
van de bezoedeling,
de vernedering,
de schaamte.
Met een schok schrik ik
zwetend wakker
uit mijn nachtmerrie, die
helaas ooit werkelijkheid was.
De stilte breekt en
angst klemt zich
om mijn hart.
En weer beleef ik
die gruwelijke nachtmerrie, waarin
mijn kinderlijke vertrouwen
in de goedheid van de mens
voor altijd verdween.
Opnieuw lig ik daar, en ruik
de geur van rottende
bladeren.
Pijn rijt mijn lichaam open, terwijl
ik je vaag
krankzinnige dingen hoor mompelen.
Opeens is alles voorbij
Verstijfd van afschuw
staar ik wezenloos voor me uit.
En al het water van de wereld
zou me nog niet kunnen verlossen
van de bezoedeling,
de vernedering,
de schaamte.
Met een schok schrik ik
zwetend wakker
uit mijn nachtmerrie, die
helaas ooit werkelijkheid was.
Reacties op dit gedicht
| Just-me: | Zondag, maart 09, 2008 20:27 |
| mooi!! veel sterkte xxx |
|
| Just-me: | Zondag, maart 09, 2008 20:27 |
| mooi!! veel sterkte xxx |
|
| Br0ken_R00sje: | Zaterdag, maart 08, 2008 09:18 |
| Sterkte Mooi verwoord x |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Gewoon Amy |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 07 maart 2008 | ||
| Thema's: | ||