1000 stukjes verdriet
Voel het leven weg vloeien
Ik ben neer gestoken
Bloeden het stopt niet meer
Tranen nooit gekomen
Maar toch gehuild
Opeens geen gevoel zelfs geen pijn
Is dit goed ?
Snijden om nog iets te voelen
Geen gevoel , Geen pijn
Maar ook geen geluk
Geen hoop
Ik voel me al doodt
Zal dit de doodt zijn
Heb ik hem gevonden
zonder er naar te zoeken ?
is er een poging gelukt
of ben ik in een droom
ik knijp mezelf en zie de werkelijkheid
de werkelijkheid is
tranen verstopt
alles onkent
nee zelf jij kent mij niet
verstopt achter een masker van nep geluk
ben ik niets dan lucht
inwezen ben ik al doodt
Reacties op dit gedicht
| lindssayhondje: | Dinsdag, maart 25, 2008 13:31 |
| mooi, maar kop op, je komt er wel door |
|
| miepke: | Zaterdag, maart 08, 2008 09:49 |
| mooi uitgechreven wel heftig met een zeer gevoelige kant ik weet hoe je je voelt groetjes marijke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: dangerous mind | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 07 maart 2008 | ||
| Thema's: | ||