Een schare ...
Een schare ...
Optrekkend bij duizenden
dag in dag uit
uitzicht haast ontnomen
door beslagen ruit.
Ziekten zonder einde
troosteloos en broos.
Strelingen van liefde
eenrichting minnekoos.
’t Ritueel der dagen
machteloos maar rein
eindeloos gedragen
vruchten in de pijn.
’t Kennen van niet kunnen
zorg gebet in pijn
velen met de hunnen
eenzaam in het zijn.
Schare met twee kanten
gebonden in de strijd
te winnen , te verliezen
tot God ,hoe ook, bevrijdt.
th.
Optrekkend bij duizenden
dag in dag uit
uitzicht haast ontnomen
door beslagen ruit.
Ziekten zonder einde
troosteloos en broos.
Strelingen van liefde
eenrichting minnekoos.
’t Ritueel der dagen
machteloos maar rein
eindeloos gedragen
vruchten in de pijn.
’t Kennen van niet kunnen
zorg gebet in pijn
velen met de hunnen
eenzaam in het zijn.
Schare met twee kanten
gebonden in de strijd
te winnen , te verliezen
tot God ,hoe ook, bevrijdt.
th.
Reacties op dit gedicht
| honingbijtje: | Zaterdag, maart 08, 2008 18:27 |
| Hoe troosteloos en pijnlijk zijn voor velen hier de dagen, een schare die niemand tellen kan, gedragen leed in stilte, de stilte die zo velammen kan. Maar eens toch samengebracht in de schare die niemand tellen kan. Een pracht gedicht. liefs honingbijtje |
|
| Anneke Bakker: | Zaterdag, maart 08, 2008 18:19 |
| Hoog kippenvel Teun en zoveel herkenning in dit gedicht, goed verwoord. Lieve groet en mooi weekend. Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 08 maart 2008 | ||
| Thema's: | ||