De zon.
De zon.
De zon
brandend hoog
geselt de huid
zweetparels
druppelen in
kroezend haar
verdroogde borst
probeert
het kind te troosten
platte voeten
lopen mijlen
de waterbron is ver
ogen zonder tranen
treuren
om hongersterfte
de zon
martelt door
De zon
brandend hoog
geselt de huid
zweetparels
druppelen in
kroezend haar
verdroogde borst
probeert
het kind te troosten
platte voeten
lopen mijlen
de waterbron is ver
ogen zonder tranen
treuren
om hongersterfte
de zon
martelt door
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zaterdag, maart 08, 2008 14:35 |
| Rakend het schrijnende van de honger en de hongersn(d)ood op het Afrikaanse continent verwoord. Chapeau. Liefs, sunset |
|
| Anneke Bakker: | Zaterdag, maart 08, 2008 12:50 |
| Indrukwekkend mooi verwoord Cathy, ik krijg hier een beeld van een vrouw met kind ergens in het arme hete Afrika. Lieve knuffel Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tooske de b. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 08 maart 2008 | ||
| Thema's: | ||