knuffeld in de zetel
ik was druk in de weer
toen man plots zei:
vrouw kom eens hier
verbaasd keek ik hem aan
ik daar heen en zei: ja schat
is er wat dan, doe ik iets fout?
antwoord kreeg ik als volgd
laat alles voor wat het is
en kom eens dichterbij
toen nam hij mij in de zetel mee
en nam mij stevig vast
toen fluisterde hij: ik hou van jou
tja, wat had je anders gedacht
ik moest het werk laten voor
wat het was vandaag
ontspan jouw nu eens even vrouw
oke heb wel drie tot vier uurs in
de zetel met hem tv gekeken
lekker veilig weg genesteld
tussen zetel en man
dochterlief kon haar ogen niet geloven
mama en papa zagen elkaar nog graag
snel kwam ze wat aandacht vragen
en kreeg ik ook de heel tijd
af en toe trok ze zich even terug
en knuffelende mama en papa
samen gezellig, ja dat gemis
is wat ik jaren heb gemist
mijn gemist en angsten
gaan nu langzaam weg
de geborenheid en liefde
komt stilaan terug
Reacties op dit gedicht
| lexx: | Zaterdag, maart 08, 2008 20:33 |
| :) vrijspel .. | |
| Yellow: | Zaterdag, maart 08, 2008 16:29 |
| goed, was het overal maar zo, liefdevol in elkaars armen zonder woorden, echt tof voor je, prettig weekend, Y. |
|
| _Lieverdje_: | Zaterdag, maart 08, 2008 16:13 |
| fantastisch dit ben zo blij voor jou echt waar liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tweetyke | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 08 maart 2008 | ||
| Thema's: | ||