Alleen.
Vrijdagmiddag
Ik voel me verdrietig,
Zo alleen
Ik voel tranen prikken
En probeer ze vervolgens ook weer in te slikken
Alleen loop ik hier tussen de bomen
Weet niet goed, waarvandaan dit nare gevoel is gekomen
Ik heb mooie rustige muziek op mijn oren
En dit is een moment, waarop niemand mijn mag storen
Helemaal alleen
Alleen met mezelf
Alleen met de muziek
Even weg van iedereen.
Ik voel me verdrietig,
Zo alleen
Ik voel tranen prikken
En probeer ze vervolgens ook weer in te slikken
Alleen loop ik hier tussen de bomen
Weet niet goed, waarvandaan dit nare gevoel is gekomen
Ik heb mooie rustige muziek op mijn oren
En dit is een moment, waarop niemand mijn mag storen
Helemaal alleen
Alleen met mezelf
Alleen met de muziek
Even weg van iedereen.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Donderdag, juli 31, 2008 23:26 |
| vind je vingers vlinderend net de toetsen beroerend, en dan je voeten dansend op het grastapijt, zacht nog groeiend in de klank over klank die met je was bevrijd. groetje voor morgenmiddag, hans |
|
| Allysson: | Vrijdag, mei 23, 2008 09:22 |
| Mooi verwoord! En idd soms is het heel fijn om even alleen met jezelf en muziek te zijn! Liefs, Allysson |
|
| De kleine Vos: | Vrijdag, maart 14, 2008 10:58 |
| intens en integer gedicht lieve groet sonja | |
| Dreamlover: | Zaterdag, maart 08, 2008 22:24 |
| MMM dat kan toch heerlijk zijn. Muziek helpt vaak enorm. Liefs Dreamlover |
|
Over dit gedicht
| Auteur: an.ne-marie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 08 maart 2008 | ||
| Thema's: | ||