Ik ben vervloekt
Toe, geef nog eens
Een moment waarbij
Jouw kus de tijd stopt
En je eeuwige liefde
In mij boven haalt
Haal mij dan weer
Illusies uit het hoofd
En dicht ze voordat
Je de wind plotseling
Een storm laat opsteken
Met vernietigende kracht
Het zicht totaal ontnemend
Net zoals toen je vertelde
Dat je dacht zwanger te zijn
Jij hebt wijsheid en magie
Toe, toon me je bezemsteel
Vergiftig mij met appels
En ik zal je een heks noemen
Reacties op dit gedicht
| Hanneke Eirinn: | Woensdag, maart 27, 2002 15:52 |
| heel goed! :) | |
| Balthasar: | Dinsdag, maart 12, 2002 20:09 |
| Dan kun je achter in de rij aansluiten! Haahaha (Want alleen een Paulus laat zich door een storm in het Boze Woud verblinden) Liefs MaMa Eucalipta |
|
| waterval: | Dinsdag, maart 12, 2002 03:42 |
| daar kan sneeuwwitje niet tegenop... :-)) mooi.... |
|
| RaCeLLo aKa Ra$o: | Maandag, maart 11, 2002 23:09 |
| SHiTTTTTT Die is super goed pfffff ik weet niet wak moet zeggen man, die shit raakte me RaCeLLo | |
Over dit gedicht
| Auteur: Superman | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 11 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||