twee seconden
Twee seconden was genoeg
Om te weten wie jij was
Het snelle voorbijflitsen
Jouw gezicht, vertelde alles
De pijn, de problemen en gedachtes
Waar jij uit bestond
Niets meer dan een schim van jezelf
De twee seconden dat jij me aan keek
En ik de ware jij zag
Twee seconden, zo intens
Beide wetend, dat ik jou niet helpen kan
Maar toch, hoop ik elke nacht
Dat ik jou nog eens zal zien
Dat ik eens naast je zal zitten
In de trein, die de spoorbomen waar ik voor stond
Kruisde, en me jou liet zien.
Om te weten wie jij was
Het snelle voorbijflitsen
Jouw gezicht, vertelde alles
De pijn, de problemen en gedachtes
Waar jij uit bestond
Niets meer dan een schim van jezelf
De twee seconden dat jij me aan keek
En ik de ware jij zag
Twee seconden, zo intens
Beide wetend, dat ik jou niet helpen kan
Maar toch, hoop ik elke nacht
Dat ik jou nog eens zal zien
Dat ik eens naast je zal zitten
In de trein, die de spoorbomen waar ik voor stond
Kruisde, en me jou liet zien.
Reacties op dit gedicht
| doetsi: | Zondag, maart 09, 2008 15:33 |
| Dit zou egweldig zijn, want die spoorbomen zetten mij aan het denken | |
Over dit gedicht
| Auteur: Otsuku | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 maart 2008 | ||
| Thema's: | ||