VOORJAARSMOEHEID
Soms zijn ze er opeens, die dagen
dat alles diep van binnen stokt ...
je kunt niets velen, niets verdragen
je lijkt een kind, dat redeloos mokt.
En al die blije, kleine dingen,
waarvan je anders zo geniet,
zij kunnen 't pantser niet doordringen
van dat onzegbaar, vreemd verdriet.
Doodmoe te zijn en zelf te weten:
" 't komt niet door wat ik heb gedaan,
maar juist door wat ik ben vergeten,
door het werk dat ik heb laten staan".
Een diepe put van voorjaarsmoeheid ...
en zoveel werk dat op je wacht ...
zoek dan de weg die naar het kruis leidt
en hoor zijn stem: "Het is volbracht".