Roep
We snijden nieuwe momenten
Uit alle ongehoorde woorden
Die we smeten, vol wroeging
kies ik een nieuw hart,
tussen splinters en herinneringen
nu het stof is gaan liggen
echoot het verleden,
in versleten gordijnen, en late winterdagen
roep om stilte
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Evi | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 11 maart 2008 | ||
| Thema's: | ||