Jij,
hebt het zo,
compleet verpest voor mij.
Sorry meneer, volwassene, vent,
maar dit zal gewoon nooit kloppen.
Ik ben gewoon nog steeds kwaad,
en dat gevoel dat zal niet stoppen.
Jij hebt er voor gezorgt,
dat ik mijn vader kwijt ben.
Nou, niet echt kwijt,
maar dat ik geen echte familie meer ken.
Thuis maak jij de sfeer,
is meneer chagrijnig, is meneer blij?
Alles draait om jou,
en dat kan er niet meer in bij mij.
Je beinvloed m’n moeder,
en dat is wat ik haat.
Want als jij er niet was geweest,
stond ik nu niet op straat.
Ik weet we moeten er het beste van maken,
maar normaal doen dat ken jij niet.
Als ik dankzij jou zal moeten verhuizen,
is het m’n moeder die je kapotmaakt van verdriet.
Grote woorden heb je wel,
nou van mij mag m’n vader je zo grijpen.
Hij is niet degene die dit heeft uitgelokt,
juist jij bent degene die de punten blijft slijpen.
Ik heb een grote mond, ik moet meer doen,
fijn, ik kan ook zelf gaan mocht het zo zijn.
Dan heb je alles wat je ooit wilde,
mijn familie kapot gemaakt en me gek gemaakt van pijn…
11/03/'08
PS. Liever geen reacties...