Quicksilver: | Donderdag, maart 13, 2008 20:43 |
Ja lieverd ik ken dat gevoel heel goed! Mooi geschreven.. Fijne avond..liefs Dicky |
|
lommert: | Woensdag, maart 12, 2008 22:09 |
het is mij bekend ....opstaan en doorgaan...soms twee stappen achteruit maar later drie naar voren ...graag gelezen liefs willem |
|
Br0ken_R00sje: | Woensdag, maart 12, 2008 22:07 |
Ja, enorm herkenbaar en dan stel ik mezelf de vraag: " waarom, waarom zou ik nog verder vechten ? " en dan denk ik steeds weer aan mijn vrienden, en familie en besef ik dat k verder moet... Mooi verwoord Liefs, Clau |
|
Marousia: | Woensdag, maart 12, 2008 20:59 |
Heel herkenbaar, maar het leven is een groot leerproces, supermooi geschreven. Liefs van Marousia | |
Artifex: | Woensdag, maart 12, 2008 20:31 |
Ja, dat herken ik wel. En er zijn ook tijden van plezier en aandacht voor elkaar, van geluk en hoop en zin in de toekomst. Liefs, Artifex. |
|
moonwoman: | Woensdag, maart 12, 2008 19:20 |
Lieverd, het leven is zo, go with the flow, dan zal het voor je een stuk verteerbaarder worden... liefs, Loekie. |
|
erje: | Woensdag, maart 12, 2008 17:49 |
lievebe moet natuurlijk liefde zijn, te snel getoest liefs Ronny |
|
erje: | Woensdag, maart 12, 2008 17:47 |
Heel herkenbaar toch moet je steeds weer door ook al zal dat moeilijk zijn maar geloof hoop en lievebe zullen zegevieren, maar neem er de tijd voor liefs Ronny |
|
Auteur: moongirl1982 | ||
Gecontroleerd door: Anastacia | ||
Gepubliceerd op: 12 maart 2008 | ||
Thema's: |