Verstoten (allergie)
Deuren zijn gesloten
de zomer komt eraan
stilletjes verdwenen
op een plek
onbereikbaar voor ziekte
pollen en jonge scheuten
het gras dat gaat bloeien
steeds de angst
dat de lucht
om te leven verstikt
de dieren in de rui
of de stof in huis
overal schuilt het gevaar
dat de vatbaarheid
je kwetsbaarder maakt
de natuur leeft verder
schoonheid steeds bewust
mijn ogen genieten
beelden verbeelden mijn ziel
het paradijs op aarde
toch voel ik de buitensluiting
neem verplicht mijn pillen
om te kunnen overleven
in de deze schoonheid op aarde
waarvan ik zo hou.
12-03-‘02/12:15
Reacties op dit gedicht
| Huting: | Dinsdag, maart 12, 2002 15:04 |
| Mijn man heeft ook astma en allerlei allergieén , dus ik weet er alles van, en juist de dingen waar je van geniet dat zijn juist vaak de boosdoeners... Liefs, Doortje |
|
| christina: | Dinsdag, maart 12, 2002 13:35 |
| En ademloos las ik dit gedicht Liefs Christa |
|
| free: | Dinsdag, maart 12, 2002 13:26 |
| tja mn butterfly heeft asma en allergies voor vanalles...ken t verhaal...en zo gek op dieren en bloemen...moeder aarde is soms een ramp voor mensen met allergie ehh je vleugels wel op tijd uitkloppen he angel! (*)(-) liefs free |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Di Angeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 12 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||