Ik had blijkbaar toch gelijk
Al die ontelbare keren
Hoe kun je mij zo bezeren?

Keer op keer was ik jaloers
en jij teleurgesteld en kwaad
voor het feit waarom mijn jaloersheid
Niet gewoon over gaat

Altijd was ik kwaad op mezelf
Om de vreemde gedachten die ik had
Jij verzekerde het mij zelfs
Dat je echt geen gevoelens voor een ander had.

Ik hem me meermaals vervloekt
Maar steeds was het mijn onzekerheid
die iedere keer mijn bevestiging zoekt.
Een relatie is vertrouwen hebben in elkaar
En toch heb je dat alles op het spel gezet
Enkel en alleen maar voor haar…

Die krassen die jij mij hebt gegeven
Blijven littekens voor altijd.
Altijd zal ik bang blijven en beven
Ik hoop dat het ooit weggaat.

Ik wil alles zo graag vergeten
Die zwarte pagina verscheuren
Ik wil het je nooit vergeven.
Hoewel het ooit wel zal gebeuren.

Samen hebben wij het zo goed
Maar onze geschiedenis heeft hier en daar
een spatje bloed.
Een nieuwe start met een goede afloop deze keer.
Dat is het enige wat ik begeer.