Misschien lijkt het zo,
dat ik niks voel.
Dat ik geen gevoelens heb.
Misschien lijkt dat voor de buitenwereld zo.
Maar dat is mijn masker,
een masker om mezelf te beschermen,
beschermen tegen mensen,
mensen die mij pijn kunnen doen.
Het is maar 1 iemand gelukt om het te doorbreken.
Ik zou willen dat jij de 2e was die het lukte.
Maar misschien is dat te veel,
je zou de pijn die zich binnen in mij schuilhoud
niet kunnen verdragen.
Je zou weg gaan,
weggaan zoals al die andere doen.
Maar misschien ook niet,
misschien wil je me helpen.
maar je zal zeker schrikken van mijn geheimen,
dat weet ik nu al.
Ik vertrouw je,
probeer mijn masker te breken,
maar als je dat doet verlaat me dan niet,
want dan zal ik de wereld verlaten.