briljanten in zilver gevat!
Ik ben van zilver en briljant,
wordt liefdevol gedragen aan haar hand,
wanneer zij in de benen gaat,
voor een korte wandeling op straat,
loopt zij daar maar te flaneren,
wuift met mij naar belangrijke heren,
laat mij schitteren in de zon,
met haar boezem over het balkon.
Soms mag ik even zwemmen,
aan dat chloor moet ik wel wennen,
na afloop poetst mevrouw mijn briljanten,
ja, mijn eigenares weet van wanten,
ook een souper mag ik aanschouwen,
neemt mij ook weleens in vertrouwen,
,s avonds laat, verdwijn ik in fluweel,
oh, het is mij soms wel wat te veel.
wordt liefdevol gedragen aan haar hand,
wanneer zij in de benen gaat,
voor een korte wandeling op straat,
loopt zij daar maar te flaneren,
wuift met mij naar belangrijke heren,
laat mij schitteren in de zon,
met haar boezem over het balkon.
Soms mag ik even zwemmen,
aan dat chloor moet ik wel wennen,
na afloop poetst mevrouw mijn briljanten,
ja, mijn eigenares weet van wanten,
ook een souper mag ik aanschouwen,
neemt mij ook weleens in vertrouwen,
,s avonds laat, verdwijn ik in fluweel,
oh, het is mij soms wel wat te veel.
Reacties op dit gedicht
| Jet van keken: | Zondag, juni 06, 2004 15:26 |
| deze is heel erg grappig ja haa kan je leuk schrijven. knuff en liefs Jet |
|
| kochansky: | Zondag, mei 19, 2002 15:21 |
| leuk omschreven, ik denk dat mijn sierraden het met minder moeten stellen, geen fluweel, maar ook geen chloor. echt mooi geschreven. |
|
| Driegeetjes: | Dinsdag, maart 12, 2002 23:55 |
| Hey! Had ik deze gemist! Goh, Willemien! Ik wist niet dat het leven van een ring zo enerverend was! :-)) Ff nog een vraagje... Je bent toch niet DE Willemien??? ;-) Anders zal ik in het vervolg U tegen U zeggen! haha! DrieGeetjes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: willemien |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 12 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||