een beving door de dag
in aangroeiende woestenij
vervolg jij het pad
met intense koppigheid
jouw losgeslagen kracht
trekt een slepend spoor
van vernieling en dood
en toch dompel
jij me ook onder
in meegedragen geur van leven
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Donderdag, maart 13, 2008 22:03 |
| De natuur doet wat hij wil! In meedragende geur van het leven! Echt heel mooi geschreven... Liefs van mij..knufff Dicky |
|
| remie: | Donderdag, maart 13, 2008 20:57 |
| diepdragend...liefs remie | |
| Bokkie46: | Donderdag, maart 13, 2008 20:39 |
| Een knap beeld van extreme woede ,opgevangen door de liefde.Liefs bokkie46 |
|
| Odypody: | Donderdag, maart 13, 2008 11:45 |
| Pakkend mooi! :) | |
| Windwhisper: | Donderdag, maart 13, 2008 10:55 |
| dit is intens geschreven lieve groet Cobie Kuzzz |
|
| roosjerood: | Donderdag, maart 13, 2008 08:42 |
| prachtig jouw schrijven | |
| Hilly N: | Donderdag, maart 13, 2008 08:28 |
| Martine mijn complimenten, wat schrijf je mooi. Lieve groet van Hilly |
|
Over dit gedicht
| Auteur: verhavert | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 maart 2008 | ||
| Thema's: | ||