Stille tranen
Je zei het nog, ik trek het niet
Toch besteedde niemand aandacht
Nee, niemand keek naar jou
Ze dachten, ach, dat meisje
Ja, dat meisje redt het wel
En ondertussen
eenzaam, vol verdriet
vallen stille tranen
maar er is niemand die ze ziet
Toen stond je daar, je trok het niet
Een leven lang vol eenzaamheid
Je riep zo hard je kon
maar niemand hoorde jouw geroep
Want alles ging toch goed?
En ondertussen,
langzaam, vol verdriet
vallen stille tranen
is er dan niemand die ze ziet?
Was je echt zo hopeloos?
Zag je echt geen uitweg meer?
Was er niemand die je helpen kon,
deed die pijn dan echt zo zeer?
Soms denk ik dat ik je begrijp
maar meteen komt daar die twijfel weer
Waarom zei jij niet wat er was
Of hoorden wij je schreeuw niet meer?
Maar ondertussen
Stil, vol verdriet
vallen al jou tranen
Terwijl niemand het ziet
Denk je echt dat ik niet van je hou
dat er niemand om je geeft?
Dat je er alleen voor staat,
dat je nergens meer voor leeft?!
Ik dacht dat ik je helpen kon
maar ook ik was al te laat
En nu ik dit aan het schrijven ben
lees ik wat er staat:
Rust zacht,
we missen je.
Toch besteedde niemand aandacht
Nee, niemand keek naar jou
Ze dachten, ach, dat meisje
Ja, dat meisje redt het wel
En ondertussen
eenzaam, vol verdriet
vallen stille tranen
maar er is niemand die ze ziet
Toen stond je daar, je trok het niet
Een leven lang vol eenzaamheid
Je riep zo hard je kon
maar niemand hoorde jouw geroep
Want alles ging toch goed?
En ondertussen,
langzaam, vol verdriet
vallen stille tranen
is er dan niemand die ze ziet?
Was je echt zo hopeloos?
Zag je echt geen uitweg meer?
Was er niemand die je helpen kon,
deed die pijn dan echt zo zeer?
Soms denk ik dat ik je begrijp
maar meteen komt daar die twijfel weer
Waarom zei jij niet wat er was
Of hoorden wij je schreeuw niet meer?
Maar ondertussen
Stil, vol verdriet
vallen al jou tranen
Terwijl niemand het ziet
Denk je echt dat ik niet van je hou
dat er niemand om je geeft?
Dat je er alleen voor staat,
dat je nergens meer voor leeft?!
Ik dacht dat ik je helpen kon
maar ook ik was al te laat
En nu ik dit aan het schrijven ben
lees ik wat er staat:
Rust zacht,
we missen je.
Reacties op dit gedicht
| Anastacia: | Zondag, augustus 09, 2009 22:49 |
| heel veel sterkte met dit verlies groetjes | |
| white angel: | Vrijdag, maart 14, 2008 10:52 |
| Veel sterkte! Erg droevig.. word er stil van.. Liefs |
|
| fran92: | Donderdag, maart 13, 2008 20:15 |
| Mensen die het leven echt niet meer zien zitten kun je vaak niet meer helpen. Daar is proffecionele hulp voor nodig hoe hard dat ook klinkt. Ook ik heb dit een paar keer mee gemaakt. Maar onthoudt je hebt gedaan wat je kon meer kon je ook niet doen. Sterkte! Liefs fran92 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *Ester | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 13 maart 2008 | ||
| Thema's: | ||