Oudbruin
Als ik de zon zijn gang laat gaan
zie ik hoe het gestorm van gisteren
dorre bladeren nu echt heeft verdord
ik ruik frisheid, het verscholen leven
het nieuwe piept er jeugdig uit
deels beschut door wat oudbruin
groener dan groen lijkt er onmogelijk
zonder oordeel snak ik naar die warmte
Reacties op dit gedicht
| fortuna: | Donderdag, maart 13, 2008 22:12 |
| last van lentekriebels? :) Liefs |
|
| CBR: | Donderdag, maart 13, 2008 22:02 |
| Mooi Cora!:) liefs cbr |
|
| honingbijtje: | Donderdag, maart 13, 2008 21:34 |
| je wilt het groen wel naar buiten kijken, geduld wordt soms zwaar op de proef gesteld. nog maar even de cv aan;) liefs honingbijtje |
|
| lommert: | Donderdag, maart 13, 2008 19:15 |
| alles piept ...moet nodig de schuurdeur scharnieren smeren;) willem |
|
| Quicksilver: | Donderdag, maart 13, 2008 18:12 |
| Ja heerlijk smachten naar die warmte!!Liever vandaag dan morgen;) Fijne dag lief mens! Dicky |
|
| Ludy: | Donderdag, maart 13, 2008 17:39 |
| Snakken naar warm groen, ja dat doe ik ook! Liefs, Ludy |
|
| ela: | Donderdag, maart 13, 2008 16:27 |
| Alles heft zijn nut in de natuur, het oude wordtverpulverd ten voordele van het nieuwe. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Cora (ZIJ) |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 maart 2008 | ||
| Thema's: | ||