En toen werd het stil.....
En toen werd het stil
En toen werd het stil
Verbleekte de zon
En werd het kil
Rondom een leven dat amper begon.
Er bleven vragen
Iedere dag weer
En later op de dagen
Naarmate je einde naderde, steeds meer.
Maar jij communiceerde prachtig
Boven alles en alle leed
Was je machtig
Allemachtig hoe jij dat deed.
We zagen je lach
Je moed
En iedere dag
Was je ontzettend dapper en goed.
En toen verbleekte de zon
Ondanks je ijzersterke wil
Was er niets meer wat je nog kon
En toen werd het stil.
En toen werd het stil
Verbleekte de zon
En werd het kil
Rondom een leven dat amper begon.
Er bleven vragen
Iedere dag weer
En later op de dagen
Naarmate je einde naderde, steeds meer.
Maar jij communiceerde prachtig
Boven alles en alle leed
Was je machtig
Allemachtig hoe jij dat deed.
We zagen je lach
Je moed
En iedere dag
Was je ontzettend dapper en goed.
En toen verbleekte de zon
Ondanks je ijzersterke wil
Was er niets meer wat je nog kon
En toen werd het stil.
Reacties op dit gedicht
| janakinatha dasa: | Zaterdag, maart 15, 2008 12:15 |
| beter te weten dat het einde niet bestaat de ziel vind zijn weg |
|
| Windwhisper: | Zaterdag, maart 15, 2008 09:29 |
| Eeven slikken, ondanks dat het toen ijzig stil werd en het verdriet en gemis ondraaglijk is dit een ontroerend mooi gedicht Sterkte en lieve groet Cobie Kuzzzz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wiel raes | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 15 maart 2008 | ||
| Thema's: | ||