Zoveel dingen waar ik niet naar gevraagd heb
Gevangen in me eigen gemaakte web.
Verdriet waar ik nog lang niet klaar voor stond
Mijn eige opengemaakte wond.

Elke keer zit alles weer tegen
Eén keer gelukkig zijn is mijn zegen.
Dan lijkt alles weer even goed te gaan
Maar elke keer doet mijn verdriet er tegen in slaan.

Nou ben ik aan het vechten voor mijn eigen hoop
Haal ik alles weer terug uit de knoop.
Het is moeilijker dan dat ik dacht
Alles zit tegen, meer dan ik had verwacht.

Met verdriet in mijn hart ga ik verder met leven
Want als het goed ga is het maar voor even.
Genieten durf ik niet meer
Want op dit moment doet het leven me gewoon te veel zeer.

Deze keer durf ik niet meer te laten zien wat ik voel
Wat ik met mijn zinnen nou eigenlijk bedoel.
Want ik heb geen zin in meer pijn
Om weer eens een keer gekwetst te zijn.

Het leven is veel makkelijker van een afstand
Om me heen een zelf gebouwde wand.
Afgesloten van alles wat me verdriet doet
Zo ga ik verder met me ziel onder me arm en een zakje moed.