Windkracht tien.
In mij,
zoekt een ijzige wind
naar vernietiging
van het kwaad.
Zijn wervel blaast me
in een klein hoekje.
Vluchten kan niet meer.
Een gedwongen overgave
bewijst
mijn nietigheid.
Ik zoek,smeek een ziel om hulp.
Ze komt!Ze komt
van de overkant.
En toen werd het rustig in mij.
bokkie46
Reacties op dit gedicht
| fortuna: | Zondag, maart 16, 2008 20:53 |
| goed dat je de rust gevonden hebt... Liefs |
|
| kerima ellouise: | Zondag, maart 16, 2008 17:29 |
| ergggggggggggggg mooi Bokkie!!! knap ! liefs kerima ellouise |
|
| honingbijtje: | Zondag, maart 16, 2008 13:48 |
| Een bijzonder schrijven met een geweldig slot. liefs honingbijtje |
|
| Windwhisper: | Zondag, maart 16, 2008 10:45 |
| Windstil in gevonden geluk Wonderlijk mooi lieve groet Cobie |
|
| roosjerood: | Zondag, maart 16, 2008 10:06 |
| prachtig , heel mooi | |
| verhavert: | Zondag, maart 16, 2008 09:55 |
| een schreeuw om hulp stillekes gelezen een mooie zondag |
|
| Fairouz: | Zondag, maart 16, 2008 09:54 |
| Toen ging de wind eindelijk liggen....prachtig beschreven en een rustige zondag Fairouz | |
| _Lieverdje_: | Zondag, maart 16, 2008 09:12 |
| prachtig geschreven liefs |
|
