gevoelens
Ik kan als een blaadje in de zomer zijn
Ronddwarrelend, vrolijk op en neer springend.
Genietend van het eerste zonnestraaltje
Zalig glimlachen bij het laatste.
Ik kan als een blaadje in de herfst zijn
In het begin nog wat zwevend
Rond de mensen hun benen
Opkijkend als een klein ding.
Maar na een tijd ben ik bruin en verdort
En na elke voetstap op men kleine hartje
Word ik kleiner en kleiner.
Ik breek in kleine stukjes.
Ik kan als een blaadje in de winter zijn
Met men ijsmanteltje om,
Zodat niemand me kan breken.
Met men gladde kant laat
Ik mensen uitglijden op het
Harde oppervlak van het leven.
Ik kan als een blaadje in de lente zijn
Fris
Nieuw
Opgewekt
Helemaal klaar voor het komende leven.
Maar zoals je ziet,
Ben ik geen blaadje.
Ik ben een mens,
Een mens met gevoelens
…
nu ik je het gezegd hebt,
wil je het dan alsjeblieft niet meer vergeten?
Over dit gedicht
| Auteur: J.R Dracul | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 12 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||