Het volgend rondje
het volgend rondje
had mijn vriend begraven
ineens ja zonder vragen
ik was hem zat omdat
hij zoveel mooie jaren
van mijn leven had gejat
vier jaar geleden
op een koude kille dag
is hij toch opgestaan
met in zijn hand verleidelijk
de warmte van het glas
hij liet mij begrijpen
dat ik toch heel gewoon
zo naar de zon kon reiken
zelfs als het weer ook
zwaar bewolkt en donker was
maar in zijn jas
geurde het graf
zag in zijn ogen steeds
de dood oplichten als hij
mij het volgend rondje gaf
heb gisterenavond een
laatste woord gesproken
het glas gebroken en mijn
vriend snel gecremeerd voordat
hij de opstanding opnieuw probeert
wil melker
18/03/2008
Reacties op dit gedicht
| Lion10cc: | Woensdag, april 16, 2008 14:42 |
| mooi geschreven Will trouwens leuk je hier te lezen groetjes lion10cc(leon) | |
| [F]lower..: | Maandag, april 07, 2008 21:58 |
| knap verwoord! | |
| hiljaa: | Dinsdag, maart 18, 2008 10:21 |
| kzie dat ik ook hier mijn reaktie deze morgen er niet staat.... verkeerde knop gedrukt denk ik sterke verwoording knufleifs-hiljaa-- |
|
| H.J.: | Dinsdag, maart 18, 2008 10:10 |
| pffff idd indringend Wil. wel heel knap- sterk neergezet. fijne dag kerel. H.J. |
|
| sunset: | Dinsdag, maart 18, 2008 09:37 |
| Voor mij voelt het angstig droef en boos-verwarrend; een willen ''gedaan maken met''. Maar ik kan het natuurlijk ook heel goed mis hebben. Je brengt het wel treffend, indringend over wil. Groetjes en mijn vriendschappelijke omarmende genegenheid, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 maart 2008 | ||
| Thema's: | ||