°°°Regen°°°
Grijs, donker, triest
de wereld om mij heen
Ze valt met bakken uit de lucht
bedroeft de aarde met haar natte geur
Bloemen, bomen, alle planten
staan er toch maar somber bij
De stad ligt onder een dikke waas
van grijs met spikkels nattigheid
De zon verstopt achter pakken wolken
gevangen in een grauwe mist
Gezichten, nog haastiger en somberder
dan wanneer de zon hun hart verwarmt
De aarde heeft weer nood aan zomer
winter vreet mij helemaal op
Ik verlang terug naar de warmte
afgekoeld door frisse zomerwind...
zonder regendagen zoals deze...
Reacties op dit gedicht
| waterval: | Woensdag, maart 13, 2002 03:14 |
| ik ook hoor.... mooi gedicht trouwens... | |
| Wim Meeus: | Woensdag, maart 13, 2002 00:40 |
| Bijna volledig juist. Toch zijn er plaatsen waar het altijd zomer is. Waar de zon altijd zal schijnen. En waar je niet opgevreten wordt maar aangenaam geniet van elke moment. Moeilijk te vinden??? Toch niet. Je hoeft heus niet ver te gaan daarvoor. Je bent nooit alleen. En vrienden zijn soms dichter dan je denkt. Mooi maar triest gedichtje ... XXXXX en knuffff Groetjes van Wim |
|
| Sheena: | Dinsdag, maart 12, 2002 23:23 |
| Met veel plezier gelezen .. alleen zou ik als achtergrond, die van verdriet (tranen) gebruikt hebben ... die lijken zo mooi op regendruppels ... *knipoog* Sheena |
|
| Huting: | Dinsdag, maart 12, 2002 23:19 |
| Ben het volledig met je eens, ook ik wacht met smart op die warmte... Liefs, Doortje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Toonie | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 12 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||