Ik hou van je,
Is wat ik je heel graag zou willen zeggen,
Het gevoel wat jij bij mij losmaakt
Is niet met woorden uit te leggen.

4 jaar lang samen een weg gelopen,
Een weg waar ik geen uitzicht meer in zag,
4 jaar lang een weg gelopen,
Maar die zo nooit meer verder gaan mag.

Allebei moe en onzeker,
Geen puf meer om verder te gaan,
Samen kwamen we er niet meer uit,
We besloten op eigen benen te gaan staan.

Toch deed het me heel veel pijn,
Voor mij was het een groot gemis,
Jou niet meer in mijn leven,
Nu wist ik wat je eenzaam voelen is.

Toch wist ik dat je gelijk had,
Dat is later ook wel gebleken,
We liepen rondjes in dezelfde cirkel
En ik durfde deze moeilijk te doorbreken.

Waarom dat is een goede vraag,
Het is moeilijk om hier een antwoord op te geven,
Ik was bang en voelde me onzeker,
Ik dacht niet verder en leefde mijn eigen leven.

Toen je me verliet moest ik wel gaan denken,
Wat heb ik nu met mijn leven gedaan?
Waarom pakte ik geen nieuwe, leuke dingen op?
Waarom ben ik stil blijven staan?

Ik voelde me waardeloos,
Wilde het liefst door de grond heen zakken,
Maar in plaats daarvan, wilde ik mezelf veranderen
Nieuwe dingen aan gaan pakken.

Pas nu merk ik wat er nog te ontdekken is,
Ik heb nog zoveel van mezelf te geven,
Lange tijd waren mijn ogen gesloten,
Maar nu sta ik veel positiever in het leven.

Dat jij hier niet mee kon leven,
Dat was zeker zeer terecht,
Ik was mezelf heel erg aan het zoeken,
Ik worstelde dagelijks in mijn eigen gevecht.

Ik kon niet positief naar dingen kijken,
Er zat veel boosheid in mijn hoofd,
Dingentjes uit het verleden,
Die mij van een positieve kijk hadden beroofd.

Lange tijd heb ik hierover kunnen praten,
Moeilijke tijden zijn niet meer weg te vegen,
Maar nu maak ik een nieuwe, frisse start,
Het verleden heb ik een plaatsje kunnen geven.

Ik voel me goed,
Heb het gevoel opnieuw in het leven te zijn gaan staan,
De zon schijnt, ik voel me sterk,
Ik weet het zeker ook ik kan een toekomst aan.

Ik weet dat jij niet van gedichten houdt,
Toch ben ik zo brutaal om er een te geven,
Jij bent degene die ik het meeste vertrouw,
Die ik een stukje geef van mijn nieuwe leven.

Sorry, maar in gedichten schrijven ben ik niet veranderd,
Dat is iets waar ik me fijn bij voel,
Waarschijnlijk gaan ze verder dan jij zou willen,
Je snapt wel wat ik hiermee bedoel.

Wil jou alleen heel graag laten weten,
Dat ik wil begrijpen hoe je je voelt,
Ik kan niet in jou hoofdje kijken,
Maar weet dat het goed is bedoeld.

Het is ook moeilijk om opnieuw te beginnen,
Er sleept een heel verleden achter ons aan,
Kun jij het opbrengen om een heel nieuwe start te maken,
En weer voor 100% voor elkaar te gaan?

Het is ook goed om rustig aan te beginnen,
Elkaar opnieuw te leren kennen,
Niet meteen je ergens volop in storten,
Maar voorzichtig aan elkaar te wennen.

Leuke dingen ondernemen,
Veel plezier en ook veel gein,
Zodat je er later over kunt praten
En kunt bedenken.. dat was fijn.

Alleen maar mogen,
Niets meer wat moet,
Iedere dag een nieuwe dag,
Om zo te denken dat doet zo goed.

Een beetje vertrouwen in jezelf en in elkaar,
Proberen er iedere dag weer voor te gaan,
En dan kijk ik stiekem toch even verder dan vandaag,
Maar dan weet ik zeker samen kunnen wij een toekomst aan.

Ik wil nog even zeggen dat je niet mag vergeten dat ik veel van je hou,
Dat is wat ik heel graag zou willen zeggen,
En zelfs na dit gedicht weet je nog niet wat je bij mij losmaakt,
Dat is te moeilijk om uit te kunnen leggen.