Syndroom
Ze waren verliefd
de dolverliefden
knuffelden elkaar tot op het bot
kusjes werden als vanzelf zoenen
hij begeerde haar met heel zijn lijf
en zij, zij wilde zo graag een kleine
een mini-uitvoering van haarzelf
omdat ze niet van voetballen hield
en zelf nooit barbies had gekregen
Ze werden zwanger
de buik groeide mooi rond
misselijkheid bleef haar bespaard
ze straalde als geen andere zon
Op de hellft van de tijd zoals beloofd
in het ziekenhuis van haar vader
verscheen daar zeer fraai
het echo-geslacht in wording
van een echt voetballertje
Ze ontzwangerden met zekerheid
niets lijkt onmogelijk in het hier en nu
en lieten het zonder pardon weghalen
met fake tranen
om het meisje
wat geen meisje bleek te zijn
De kleine lettertjes:
"Daar word je toch down van
daar zakt je broek toch vanaf
waar is de dankbaarheid
van het zwanger mogen zijn"
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Woensdag, maart 19, 2008 20:53 |
| Hier kan ik niets mee..Ik laat deze kleine wondertjes van baby''s maar met rust..ik zou niet graag in de schoenen van mensen willen staan .die absoluut dit en dat willen met hun baby die dan nog in de baarmoeder zit.. Echt daar zakt ook mijn broek vanaf..en waar is dan de dankbaarheid! Liefs van mij Dicky |
|
| Cora (ZIJ): | Woensdag, maart 19, 2008 18:02 |
| heeft:S | |
| Cora (ZIJ): | Woensdag, maart 19, 2008 18:02 |
| Ja Kerima, jij begrijpt het, het eind lijkt wel zoek ;) en tuurlijk Quadesh, bij ernstige afwijkingen ga je bij jezelf te rade, want het is een hele verantwoording, maar waar ligt de grens, vandaag hier en morgen daar? @Yellow, inderdaad, hoeveel stellen worden maandelijks niet teleurgesteld, het is een raar wereldje aan het worden, techniek staat niet stil he, tegenweoordig kan je al hele mooie 3D filmpjes laten maken van je ongeboren baby, stel je voor zeg, dat hij/zij zes vingers hee |
|
| kerima ellouise: | Woensdag, maart 19, 2008 16:43 |
| hopelijk komt het nooit zover dat het geslacht en kleur van ogen enz van een baby bepaald kunnen worden...van wondertjes moet je afblijven! liefs kerima ellouise |
|
| lommert: | Woensdag, maart 19, 2008 14:39 |
| of het te koop gaat worden in een supermarkt.....een misselijk makende kijk op nog geboren leven...goed neergezet liefs willem |
|
| red one: | Woensdag, maart 19, 2008 14:05 |
| dan ben je vast erg gelukkig:) mijn zusje is in verwachting van haar tweede kindje, ik ben er net zo blij mee als zij denk ik :) Liefs red |
|
| honingbijtje: | Woensdag, maart 19, 2008 13:59 |
| Ik ben niet boos, alleen maar teleurgesteld en verdrietig. Het gaat toch verdorie niet om een verkeerde bestelling. Voor mij is een kind krijgen nog steeds geen eigen verdienste en bij zo iets gaat mijn hart uit naar al die mensen die maar wat graag dit kindje hadden willen grootbrengen. Boos word ik op die mensen die dit soort waanideen ten uitvoer brengen. liefs honingbijtje |
|
| red one: | Woensdag, maart 19, 2008 13:53 |
| jemig! :( ik zag pas een stel dat drie gezonde kinderen had, DRIE! en ik dacht wat moeten zij gelukkig zijn. het is niet vanzelfsprekend dat ze gezond zijn! ene gezond jongetje weghalen omdat het geen meisje is, de wereld word steeds gekker, ik zou de hemel prijzen als ik een gezonde baby ter wereld kon brengen een jongetje of meisje om het even. maar ja hier zakt inderdaad je broek van af om een lang verhala kort te houden :) Liefs! |
|
| Yellow: | Woensdag, maart 19, 2008 13:48 |
| En dan te weten dat sommige mensen alles zouden doen om zwanger te worden, rakend geschreven, Y. |
|
| vat: | Woensdag, maart 19, 2008 13:39 |
| onbegrijpelijk dat mensen dat doen. goed geschreven liefs |
|
| Quadesh: | Woensdag, maart 19, 2008 11:53 |
| zwanger zijn is een gift. ik kan me alleen voorstellen dat je overwegingen hebt als het kindje zwaar gehandicapt is. niet omdat het een jongetje meisje is of omdat de gewilde blauwe ogen er niet zijn. die kant lijkt het helaas soms op te gaan. liefs | |
| Cora (ZIJ): | Woensdag, maart 19, 2008 11:30 |
| Straks zijn er helemaal geen kindjes meer zoals dat ene liefje wat bij onze dochter in de klas zit :S | |
| ninodepino: | Woensdag, maart 19, 2008 11:28 |
| het leven is minstens zo complex zoals een mens en een krankzinnige in gemeenschap samen kunnen komen.. tis wat heh:S liefs, nino. |
|
| hiljaa: | Woensdag, maart 19, 2008 11:16 |
| zucht...erg knufliefs--hiljaa-- |
|
| Windwhisper: | Woensdag, maart 19, 2008 11:11 |
| ja wegdoen omdat het niet aan de verwachtingen, zeg maar aan de eisen die gesteld waren, bleek te voldoen China is er ook een voorbeeld van, schiet me net te binnen, daar worden dan juist de meisjes geweerd nadenkertje, maar ik begrijp donders goed wat je beoogd te zeggen Chapeau lieve groet Cobie Kuzzz |
|
| Cora (ZIJ): | Woensdag, maart 19, 2008 11:10 |
| Hoe meer je weet en wordt nagekeken des te groter is de kans op ''niet goed'' | |
| Cora (ZIJ): | Woensdag, maart 19, 2008 11:09 |
| Toegegeven, het hele verhaal is beetje aangedikt, maar ik verbaas me meer en meer over dat tegenwoordig tijdens een zwangerschap bijna alles na wordt gekeken, zonder dat de ouders in spé echt goed na denken wat te doen als er een (kleine) kans bestaat dat iets niet goed zou kunnen zijn. Tijd dringt en dan hoppa, afbreken die hap, er is ook nog zoiets als de natuur:) | |
| sunset: | Woensdag, maart 19, 2008 10:45 |
| Meer dan. Ik noem het een vervloeking van het, elk leven. En als ik het voor het zeggen had ... Treffend tonend dit geaccepteerd schrijnende verwoord. Liefs, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Cora (ZIJ) |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 19 maart 2008 | ||
| Thema's: | ||