Nachtegaal
Ik kan niet op je gedicht reageren
Diep graaf ik in mijn inspiratie
Om toch je eenzaamheid te bezweren
Ik zoek naar wat woorden met Gratie
Maar jij zult zeggen, inderdaad
Weer geen mens met goede raad
Maar heb dan ook geen mandaat
Op de alom heersende eenzaamheid
Graag nam ik het op mijn rug
Maar angstig rent het naar je terug
Want ik zal het niet alleen bezweren
Ik zal het schieten, en cremeren
Maar bemoedigen kan ik je wel
Wat mij ontbreekt is grip op tijd
Waardoor ik de dag kan versnellen
Even met de Dageraad kan bellen
Of zij een plaatsje over heeft
In de herberg waar zij leeft
Bemoedigend is wellicht te denken
Dat ik je dit gedicht zal schenken
En weet, de liefde is nooit verloren
Maar de nacht, zal je niet horen
Je kunt haar niet verstoren
Haar liefde wordt opnieuw geboren
En zal je schuchter wenken
In haar web van zekerheid
Van tederheid en geborgenheid
Maar is misschien wat gestresst
Over de liefde, nog niet getest
In haar overvolle toren
Van dit bemoedigend verhaal
Stuurt zij jou een Nachtegaal
Reacties op dit gedicht
| free: | Woensdag, maart 13, 2002 10:11 |
| met ch natuurlijk! (*)(-) oogie |
|
| free: | Woensdag, maart 13, 2002 10:10 |
| Over en over gelezen...heel mooi...ik hoorde de nagtegaal... liefs free |
|
| Jos Leus: | Woensdag, maart 13, 2002 08:15 |
| Hoi Balthasar, Er zitten zeker enkele mooie stukken in het gedicht al heb ik soms de indruk dat je sommige zinnen wat hebt moeten forceren om de rijm te kunnen aanhouden. Groetjes, J. |
|
| waterval: | Woensdag, maart 13, 2002 03:03 |
| heeéél romantisch hoor;.. | |
| Driegeetjes: | Woensdag, maart 13, 2002 00:08 |
| Prachtig! DrieGeetjes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Maja | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 12 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||