Het verloren ei
Mientje ging vlak voor pasen,
eiren zoeken, met twee hazen.
Achter in het land, lag een reuze ei,
weet je, wat de ene haas toen zei?
Alle paashazen bijelkaar!!!
wat is dat nou, kijk dat daar...
Samen gingen ze op zoek, of iemand het wist,
die is van mevrouw mol, zei kleine muis beslist.
Mevrouw mol keek verbaasd,
ze zei, ik zag daar Piet pier daar laatst.
Maar die schudde zijn kopje heen en weer,
ik leg niet zulke eiren neer.
De twee hazen keken Mientje aan,
waar moeten we nu heen gaan?
Mientje dacht aan alle dieren,
ze zei, misschien wel van de arends en de gieren!
Die is niet van ons, ze keken naar Mientje en de hazen,
maar misschien van iemand, die bij de paarden grazen!
Het paardje zei, je weet toch dat ik geen eieren leg?
Mientje staarde in het niets, je hoort toch wat ik zeg?
Dat ei......... dat ei.... is van struisvogel Liedewij!
kom hazen kom, is wat Mientje zei.
In een hoekje zat Liedewij,
ze snifte...... Ik mis een ei.
Wij weten waar het ligt,
zei mientje, met haar vinger naar het land gericht.
Vlug gingen ze met z'n allen naar het land,
en kijk, er zitten al barstjes aan de bovenkant.
Niet lang daarna, kwam het kuiken eraan,
Ik noem haar Mientje! zei Liedewij spontaan.