Jouw lichaam,mijn liefste bezit.
Met mijn vingertop streel ik je gelaat
terwijl ik zachtjes tegen je praat.
Ik volg de lijnen en voel de warmte van je huid,
jouw zachtjes ademen het enigste geluid.
Mijn warme vochtige lippen beroeren
je mond en ogen die me nog altijd ontroeren,
Een hand gaat door je haren
ik wil je mijn liefde verklaren.
Lachrimpels rond je ogen,
de ogen die me nimmer hebben bedrogen.
Ik druk een vlinderkusje op je neus en lach
ben zo blij dat ik dit mag.
Mijn lijf druk ik tegen dat van jou,
alles in mij zegt: ik hou van jou.
Teder glijden mijn handen over je lijf
jouw belovend dat ik altijd bij je blijf.
De passie nauwelijks te bedwingen
zoveel intimiteit en de hete herinneringen.
Ik laat me gaan en bemin je vurig zonder schamen.
Jouw lichaam,mijn lichaam
twee word een
samen.
Reacties op dit gedicht
| Ludy: | Donderdag, maart 20, 2008 21:20 |
| Mooie liefdesverklaring. Dat ''bezit'' in de titel klinkt echter een beetje als slavernij want niemand is toch bezit van de ander? ;) Liefs, Ludy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Diva | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 20 maart 2008 | ||
| Thema's: | ||