Reacties op dit gedicht
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, maart 25, 2008 10:34 |
| schitterend verwoord heel mooi gr,janny |
|
| hiljaa: | Maandag, maart 24, 2008 08:46 |
| intens en toch heb ik de indruk dat ze gelukkig zijn ook al komen ze verdrietig over....... ook zij hebben ups en downs net als wij hé voor familie isdit het erger dan voor zichzelf,herken dit beeld werk op afdelling van dement ouderen knufliefs--hiljaa-- |
|
| Dianna: | Zondag, maart 23, 2008 22:38 |
| Kom het door mijn werk regelmatig tegen, zelfs mijn oma heeft het gekregen... intens verwoord. Liefs Dianna |
|
| Anneke Bakker: | Zondag, maart 23, 2008 19:18 |
| Een en al herkenning Paul, ik heb er dagelijks mee te maken, het is een rotziekte die de partner meesleurt in onmacht en verdriet. Heel veel sterkte en lieve groet. Anneke |
|
| Lovely_ girl: | Zondag, maart 23, 2008 13:31 |
| pff prachtig Paul. Moeilijk soms he om te accepteren dat iemand die je lief hebt, je niet meer herkent of niet meer weet wat voor een dag het is :S Graag gelezen, was het wachten zeker waard .. dikke kus | |
Over dit gedicht
| Auteur: Paul Willems (Quikkie) |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 23 maart 2008 | ||
| Thema's: | ||